Met de keuze voor Rio de Janeiro als stad voor de Zomerspelen van 2016 hebben de internationale bobo’s een vreemd signaal afgegeven. Het gaat blijkbaar nooit om garanties en kwaliteiten van een gastland, maar om emoties bij de verkiezing.
Hoe is het mogelijk dat het land dat al een decennium uit pure armoede de meeste topsporters exporteert door de bobo’s van de internationale sport in staat wordt geacht om binnen een paar een WK-voetbal en de Olympische Spelen te houden? Waar komt het geld vandaan en hoe kan de lokale bevolking er ooit van profiteren. Het is nog maar de vraag of alle WK-projecten over vijf jaar echt voltooid zullen zijn, maar nu moet de Braziliaanse regering nog meer miljarden gereed houden voor de Spelen van Rio.
Niemand zal Brazilië beide evenementen misgunnen, maar dat mag bij een serieuze verkiezing helemaal geen argument zijn. Kan Rio de Janeiro het aan om binnen twee jaar twee topevenementen (WK en OS) te houden, terwijl het zelfs vandaag nog niet in staat is om een finale om de Copa Libertadores ordentelijk te laten verlopen.
De bobo’s hebben wel een leuke agenda voor de sportliefhebbers in elkaar geflanst voor het komende decennium: eerst een WK in een voor fans onveilig land in een lokale winter, daarna een EK in twee landen waarvan er een qua infrastructuur nooit klaar kan komen (dankzij Jeu Sprengers, die in zijn nalatenschap het negatieve advies van Harry Been volslagen in de wind sloeg omdat hij voorzitter Platini nog even wilde pesten), Zomerspelen in Londen, Winterspelen in Sotsji (wel lekker strandweer na het schaatsen, maar een aanslag op de natuur), een WK in Brazilië met enorme afstanden tussen de steden en qua veiligheid geen enkele garantie voor de fans en daarna de Zomerspelen in een van de onveiligste steden ter wereld.
Dit klinkt misschien wat negatief maar het geeft vooral aan dat je niet goed hoeft te zijn als je een groot evenement wilt binnenhalen. De bid voor het WK-2018 in de Lage Landen zal fantastisch in elkaar getimmerd zijn, maar dat doet er niet toe. Want als kwaliteit een doorslaggevende norm was geweest dan had Madrid gisteren de Zomerspelen van 2016 moeten krijgen. Geen enkel land heeft zoveel gedaan aan sport in de afgelopen jaren en geen enkele kandidaat had zoveel faciliteiten al klaar.
Maar blijkbaar wilde Jacques Rogge zelf de Spelen naar Rio brengen en dus moeten we maar hopen dat hij op die manier de Zuid Amerikaanse stemmen binnen de FIFA voor onze kandidatuur voor het WK heeft gegarandeerd. Zo niet, dan krijgt Spanje die stem ter compensatie. Want plotseling is Spanje wel de meest serieuze kandidaat voor het mondiale toernooi van 2018. Het land heeft vanwege de crisis ook wel behoefte om alle inspanningen te vertalen in een groot evenement en daarbij heeft Spanje (objectief onbetwist) de sterkste voetbalcompetitie ter wereld. Ook voor Nederland en België was het beter geweest als gisteren Madrid was gekozen. Of heeft Blatter allang besloten dat Engeland het WK-2018 krijgt en dat we daarna in 2022 naar Australië gaan.
Wie het WK-2018 ook zal krijgen, slechter dan de komende twee in Zuid Afrika en Brazilië zal het niet worden. De echte fans, die liever niet hun leven riskeren en nu toch op de portemonnee moeten letten, moeten geduld hebben maar kunnen in 2018 weer eens een WK echt bijwonen. Evenementen in onveilige landen kunnen maar beter door de gewone man vermeden worden. Dat is wel het prettige van het internettijdperk, we hoeven er niet heen om er toch geweest te zijn.
Jurriaan van Wessem
