René van der Gijp stelt dat een WK met maar acht deelnemers voor hem voldoende is. Dit is natuurlijk grappig bedoeld, maar een kern van waarheid heeft de bewering wel. Het megalomane toernooi is kwalitatief niet erg aantrekkelijk meer.
Met 32 ploegen heeft de FIFA wel een maximum aantal deelnemers bereikt, maar vanwege de voorpret en de commerciële belangen in de hele wereld is het wel verstandig om dat aantal ook niet meer te verminderen. Er moet misschien wel worden getornd aan de manier van kwalificeren èn aan het wedstrijdschema om tot een nog beter en voor het neutrale publiek aantrekkelijker toernooi te komen.
Dankzij de globalisering van de sport is het nu zo langzamerhand tijd om van de continentale voorrondes af te stappen. De verschillen tussen de meeste landen zijn een stuk kleiner dan zo’n dertig jaar geleden. Zogenaamd bestaan de zwakke tegenstanders niet meer. Dat laatste is niet helemaal waar, maar verdedigen kunnen de zwakste ploegen tegenwoordig wel. Het probleem bij dit WK was vooral dat maar weinig ploegen de drang hadden om aan te vallen. Daarbij verdienen Zwitserland en Portugal een speciale aantekening omdat ze met slechts één tegengoal toch werden uitgeschakeld.
Mijn voorstel is om een deel van de voorrondes op een mondiale basis af te werken. Dat er in het najaar van het premondiale jaar echte play-offs tussen ploegen uit verschillende werelddelen worden gehouden. Om een regionale spreiding te garanderen komen 24 van de 32 landen uit de ‘eigen’ voorrondes: oftewel elf Europese ploegen, vier Zuid Amerikanen, drie Afrikanen, drie Aziaten (incl. Oceanië), twee Noord Amerikanen en het gastland.
De andere acht ploegen worden bepaald uit play-offs, waarbij 16 ploegen (zes uit Europa, drie uit Zuid Amerika, twee uit Azië, twee uit Noord Amerika en drie uit Afrika) integraal tegen elkaar loten. Zodoende kun je dan wedstrijden krijgen als Ierland – Bahrein, Colombia – Tunesië en Nieuw Zeeland – Trinidad. Op die manier vindt er nog enige schifting in kwaliteit plaats en kan het dus gebeuren dat een continent met een hoog gemiddeld niveau (zoals nu Zuid Amerika) meer landen kan inschrijven voor een specifiek WK. Het zal de kwaliteit van het spel zeker ten goede komen en zeker ook de belangstelling voor de voorronde.
Zodoende is er iets meer sprake dat de 32 deelnemers aan het WK ook de beste landen van dit moment zijn. Wanneer Europa echt het sterkste continent is maakt het kans op zeventien deelnemers (oftewel meer dan de helft). Maar matige landen, zoals Griekenland of Slovenië zouden het misschien niet hebben gered tegen Australië of Costa Rica. Net zo min als twijfelgevallen als Noord Korea, Algerije of Honduras.
Aan het wedstrijdschema van het WK mag ook wel iets gebeuren. Het is best jammer veel dat de wereldranglijst van de FIFA niet wordt toegepast bij de indeling van de groepen. En dat in de groepen G en H nu met de op papier beste twee ploegen werden ondergebracht, zodat de andere ploegen in die groepen wel een van die landen moest verslaan om naar de kwartfinale te kunnen. Als in het vervolg de groepen B, D, F en H worden toebedeeld aan de beste vier landen op de wereldranglijst, dan kunnen die elkaar tot de kwartfinale nooit ontmoeten.
Het WK krijgt dan een soort schema zoals ook bij tennistoernooien wordt toegepast. Daarmee is niet gezegd dat die toplanden in het voordeel zijn, maar de kleine landen zoals Chili en Portugal hoeven dan niet uitgespeeld te zijn omdat ze de pech hebben dat ze alleen via Brazilië of Spanje de kwartfinale konden halen.
Het is achteraf duidelijk dat er een lek in het systeem zit, waardoor er nu een kwartfinale Uruguay – Ghana op het programma staat. Niets ten nadele van deze twee landen maar een beetje jammer is het wel.
Jurriaan van Wessem
