Het WK komt nu op gang en vandaag staan er twee heerlijke krakers op het programma. Engeland – Duitsland zal zeker aandacht trekken, maar Argentinië – Mexico heeft wellicht meer te bieden. Zien we vandaag de kampioen aan het werk?
Een van de eerste wedstrijden waarbij ik als kind met het WK-virus werd besmet is Engeland – Duitsland. Niet de finale van 1966, maar de kwartfinale van 1970 in Leon. Engeland kwam met 2-0 voor en leek Duitsland nog een keer te verslaan. En toen gebeurde in de Mexicaanse hitte het onwaarschijnlijke. De wereldkampioen werd onttroond. Duitsland, eigenlijk West Duitsland, nam het initiatief en draaide dankzij een soevereine Beckenbauer, een meesterlijke Seeler en een dodelijke Müller de wedstrijd en de stand helemaal om.
Het resultaat riep een kwart eeuw na de afloop van de oorlog nog hele andere emoties op. Er was wel respect voor de wilskracht van de Duitsers, maar het werd toch als een nederlaag gevoeld dat Engeland die avond zijn status van wereldkampioen inleverde. En niemand kon toen bevroeden dat het zeker veertig jaar zou duren voordat Engeland weer in de buurt van die status kwam.
De wedstrijd van vanmiddag roept natuurlijk emoties op. In 1990 speelden beide landen een halve finale van het WK tegen elkaar en zes jaar daarna een halve finale van een EK. In beide gevallen wonnen de Duitsers via een strafschoppenserie. Beide wedstrijden hadden weinig anders te bieden dan passie, maar zeker geen voetbal dat ik me nu nog voor de geest kan halen. Een van de meest overschatte ploegen van het moderne voetbal is het Engeland van 1990, dat met geluk en arbitrale fouten in de halve finale terecht kwam en alleen vanwege de tranen van Gascoigne de geschiedenis in is gegaan.
Er wordt nu veel geklaagd over de kwaliteit van dit WK, maar het toernooi van 1990 was ook niet echt verheffend. Daarom zou het wel leuk zijn als we vandaag eens twee onvergetelijke krakers meemaken. Engeland – Duitsland kan beide ploegen een boost geven voor de rest van het toernooi. Engeland kan zich na de valse start bezig houden met de oude hobby’s: eerst Duitsland en daarna Argentinië. Beide landen roepen bij het Engelse publiek een typisch vijandbeeld op. In ieder geval mogen de Engelse media zich weer even laten gaan onder het motto ‘Let’s blitz Fritz’.
Het zou dit handvat zijn waaraan de ploeg van Capello zich kan optrekken, want het is toch zonde dat we de echte Rooney nog helemaal aan het werk hebben gezien en dat Lampard en Gerrard ook hun klasse niet hebben getoond. Bij Duitsland verlangt men nu al weer naar dat wonderbaarlijke kwartiertje tegen Australië toen opeens alles lukte. Was het toeval of een kwestie van geluk?
De tweede wedstrijd van deze zondag boeit me meer. Argentinië en Mexico hebben de wereld al verwend met prachtige jeugdploegen in deze prille eeuw en met een boeiend duel vier jaar geleden, toen een wereldgoal van Maxi Rodriguez in de verlenging doorslaggevend was. Argentinië lijkt op papier favoriet, maar het land heeft sinds een historische stunt tegen Brazilië in Turijn niet meer een KO-duel op een WK gewonnen binnen 90 minuten. Vaak brachten strafschoppen uitkomst, maar soms ook niet. En Mexico blijft sinds 1986 altijd steken in de tweede ronde.
Mexico heeft een goed ingespeelde ploeg, die weinig te verliezen heeft maar wel veel te winnen. Met talenten als Giovani, Barrera en Vela kan het de twijfelachtige defensie van de Argentijnen eens testen. En als Mexico als eerste toeslaat, is het de vraag hoe de Argentijnse sterren zullen reageren.
Met Maradona lijkt Argentinië ontspannen naar dit soort duels toe te leven. Misschien weet hij beter dan wie ook dat een trainer hooguit invloed op een nationale ploeg heeft als hij de verkeerde spelers kiest. De invloed van de trainer op zo’n ploeg is niet meer dan tien procent, maar vaak maken de coaches hun inbreng groter dan die in werkelijkheid is. Maradona weet dat en gedraagt zich daarom ontnuchterend simpel. Toch is dit duel het eerste examen op dit WK.
In 1986 trof Argentinië in deze ronde Uruguay en die overwinning zou achteraf het meest psychologisch meest cruciale moment van het WK zijn. Argentinië versloeg zijn aartsrivaal en zag het wereldgoud aan de horizon flonkeren. Maradona wil dat gevoel aan zijn spelers overbrengen. Als hij erin slaagt, doet hij precies waarvoor hij is aangesteld. En dan de grote vraag: maakt Messi vandaag zijn eerste goal?
Jurriaan van Wessem
