Team USA gaat een officiële finale van een FIFA-toernooi spelen. De ploeg van de Verenigde Staten heeft geschiedenis geschreven door Spanje met 2-0 te verslaan in de halve finale van de Confederations Cup. Amerika spotte met alle wetten.
Spanje, de topfavoriet van dit toernooi, vliegt eruit en ziet vooral het eindpunt van twee unieke reeksen. Het is een koude douche in een ijskoude omgeving, waarin de EK-winnaar van een jaar geleden werd kalt gestellt door Team USA. Daarmee kwam een einde aan de series van vijftien zeges op rij en 35 wedstrijden zonder nederlaag.
Het werd 2-0 voor de Amerikanen, die erg veel weg hebben van de Denen tijdens Euro-92 door als afgeschreven outsider na twee duels toch terug te keren in het toernooi en met Italië en Spanje aan hun slachtoffers hebben ze hun historische zege op Engeland in 1950 duidelijk overtroffen. Barack Obama kan niet anders dan voor de finale van zondag toch maar overkomen, want zijn landgenoten hebben zijn leuze daadwerkelijk in de praktijk gebracht.
Amerika begon brutaal tegen de onverslaanbaar geachte tegenstander en had binnen tien minuten al vijf keer het doel van Iker Casillas bestookt. Altidore (2x), Davies (2x) en Dempsey bestookten het doel tot enthousiasme van het publiek in Bloemfontein. Met name een omhaal van Davies maakte indruk. Spanje schoot twee keer via Fabregas over het Amerikaanse doel. In de elfde minuut miste Torres een uitstekende kans na een voorzet van de Arsenal-middenvelder.
Toch liep het bij Spanje niet soepel en leken veel spelers met hun gedachte al bij de droomfinale tegen Brazilië. Zoals Oranje zichzelf overschatte tegen Denemarken in 1992, zo werd de ploeg van Del Bosque op haar nummer gezet. In de 27e minuut sloeg de Amerikaan in Spaanse dienst (van Xerex) Jozy Altidore toe. Het spookbeeld van de Oranje Olympiërs van vorig jaar sloeg toe op een pass van Dempsey nadat hij knap was weggedraaid bij Xavi.
Nu wist Spanje dat het beter moest spelen om de eerste FIFA-finale in zijn bestaan af te dwingen. Er kwamen wel kansen, maar vooral uit afstandschoten van Villa, maar doelman Howard redde vooral knap op een schot van Torres. Toch twijfelde niemand in de pauze dat Spanje het allemaal zou recht trekken. Na rust domineerde Spanje de tegenstander. Villa (2x), Xabi Alonso en Riera waren in de eerste tien minuten dicht bij een gelijkmaker. Daarna kregen Fabregas, Sergio Ramos en Torres goede kansen, maar telkens hield Howard zijn doel schoon. Amerika verdedigde zeer sterk met zes man permanent achter de bal.
De wanhoop aan Spaanse kant sloeg toe, toen de gelijkmaker uitbleef en Amerika met een van de spaarzame counters wel succes had. Donovan stelde na doorzetten van Altidore Dempsey in staat om te scoren, maar het was slordig verdedigen van Sergio Ramos waardoor Dempsey in tweede instantie kon scoren. Het op statistieken gebouwde Spaanse fort stortte ineen. Een nederlaag tegen Amerika (toch een kwartfinalist op het WK-2002, maar als voetbalnatie nooit voor vol aangezien) blameert de hele reeks onder Vicente del Bosque, die tandenknarsend zijn ploeg zag ondergaan.
In de hete slotfase liep Michael Bradley nog tegen een rode kaart op na een overtreding op Cazorla. De oud-Heerenveen-speler kwam te laat in, maar het is een te zware straf om hem de finale te laten missen. De Amerikanen haalden met trots de eindstreep en spelen zondag om de hoofdprijs. Dat was na de kansloze nederlagen tegen Italië en Brazilië eigenlijk ondenkbaar. In ieder geval gaat de Confederations Cup niet naar Europa.
Het is een wijze les voor alle Europeanen die volgend jaar naar Zuid Afrika komen. De wedstrijd werd namelijk wel gespeeld rond het vriespunt en dat was voor de Spanjaarden waarschijnlijk na een loodzwaar een handicap te veel om zich echt te motiveren.
