Geoff Hurst heeft eindelijk zelf toegegeven dat zijn doorslaggevende treffer in de WK-finale van 1966 tussen Engeland en West Duitsland nooit toegekend had mogen worden. ‘Ik ben grensrechter Bachmarov eeuwig dankbaar,’ aldus de Engelsman
De kwestie van het doelpunt waarmee Engeland de leiding nam in de verlenging van de WK-finale ligt heel gevoelig in Engeland. Zelfs het gezaghebbende maandblad World Soccer vergat deze maand het doelpunt te vermelden bij een lijst van 50 schandelen die de voetbalwereld schokten. Na de affaire van de handsbal van Henry kwam de treffer niet voor bij de lijsten van dubieuze beslissingen in de Britse media.
Hurst kan er alleen om lachen. ‘Het doelpunt was een menselijke fout en ik ben de grensrechter er dankbaar voor, want anders had ik nooit drie goals in een finale kunnen maken. Laten we gewoon eerlijk zijn: de bal was geen moment over de achterlijn. Bachramov maakte gewoon een fout met enorme gevolgen.’ Alleen dankzij die foute waarneming mag Engeland zich wereldkampioen noemen. ‘Maar ik geloof dat onze titel niet onverdiend was,’ aldus Hurst. ‘Ik schaam me er niet voor, maar ik ben de laatste om te beweren dat mijn tweede treffer een geldige was.’
Tijdens zijn derde treffer (de 4-2) liepen er al enkele Engelse fans van vreugde op het veld, zodat die eigenlijk ook afgekeurd moest worden. Dat Bachramov geschiedenis schreef met het toekennen van de treffer is wel duidelijk omdat in zijn geboortestad Bakoe (in Azerbeidzjan) het nationale stadion naar hem is vernoemd.
