Wesley Sneijder is op een verrassende manier niet genomineerd voor de Gouden Bal van 2010. Daarmee is de nieuwe, gecombineerde verkiezing van de FIFA en France Football (die tot vorig jaar parallel naast elkaar liepen) voor mij al niet meer serieus.
Het verschil tussen de originele verkiezing van France Football èn die van de FIFA was dat in het eerste geval gerenommeerde journalisten stemmen uitbrachten en in het tweede geval dat werd gedaan door bondscoaches en aanvoerders van nationale ploegen. Door dit nu te combineren krijgen we een vreemd totaalbeeld, die misschien wel vaak dezelfde winnaar oplevert.
Maar de criteria van bondscoaches en aanvoerders zijn vaak anders dan van journalisten, die de feiten vaak beter op een rijtje hebben. Als er ook een verkiezing door voetbalanalisten krijgen, hebben we weer een andere visie, die niet glaszuiver zal zijn. En bij een verkiezing waarbij tv-presentatoren aller landen stemmen ook weer een andere visie. Met dus vaak dezelfde winnaar. De vakjournalisten hebben echter de vaste kennis over één jaar.
Dat Sneijder niet bij de top 3 zal zitten (ook zo’n onzin om nu een top 3 bekend te maken, een maand voordat de vandaag al bekende uitslag officieel bekend wordt gemaakt bij een galafeest ter ere van Sepp Blatter/ Iniesta wint volgens welingelichte kringen/ de stembussen zijn al gesloten) is een gotspe. Alsof het winnen van de Champions League en het bereiken van een WK-finale opeens niet voldoende meer is voor een topklassering. Het winnen van de Gouden Bal zou misschien net iets te veel eer zijn geweest, maar Sneijder had zeker tweede moeten worden of desnoods derde.
Niets ten nadele van Iniesta, Xavi en Messi maar Sneijder heeft wel voor de uitschakeling van Barcelona in de Champions League gezorgd en alleen omdat Robben voor Iker Casillas faalde het WK niet gewonnen. Op de pass van Sneijder op Robben viel niets af te dingen. Dat een Spanjaard de Gouden Bal krijgt is op basis van de WK-zege meer dan terecht (en dan toch liever Iniesta dan Xavi vanwege de winnende goal in de finale). Dat Lionel Messi vanwege zijn onwaarschijnlijke seizoen bij Barcelona (alleen al vanwege de vier goals tegen Arsenal en de serie van tien wedstrijden waarin hij scoort) op het podium komt is ook terecht. Maar dat Sneijder niet tussen deze twee spelers in zal staan is merkwaardig.
Het is een dikke streep door de rekening voor de voetballer uit Utrecht, die ook al op een vreemde manier niet tot de beste speler van de Champions League werd uitgeroepen (dat werd zijn maatje Milito), nadat Inter alle individuele prijzen had opgeëist.
Sneijder moet zich maar troosten met de gedachte dat Hristo Stoitjskov in 1992 hetzelfde overkwam. Hij voelde zich in november zeker van de Gouden Bal maar werd ingehaald door Marco van Basten (die op het EK van dat jaar niet eens had gescoord en door een schorsing van Milan in Europa maar een paar internationale wedstrijden had gespeeld). De sterspeler uit Utrecht kreeg de prijs omdat iedereen moest stemmen in een week dat hij vier goals maakte tegen IFK Göteborg. Van Basten zou na de victorie geen fatsoenlijke wedstrijd meer spelen en daarom had iedereen er achteraf vrede mee. Twee jaar later won Stojtskov alsnog de prijs (omdat Brazilianen er nog niet voor in aanmerking kwamen en Romario hem eigenlijk had moeten krijgen). Laat dat een inspiratie zijn voor Sneijder. In 2012 wint hij wel de Gouden Bal.
Maar als hij dan toch dit jaar een individuele beloning verdient, dan maar die van Sportman van het Jaar. Eigenlijk komt die prijs Sven Kramer toe, maar de omstandigheden (slechts een half jaar actief èn ook nog (buiten zijn schuld) de blunder van het jaar op zijn naam) bieden Sneijder een kans om deze te winnen. In 1988 werd deze prijs ten onrechte aan Marco van Basten onthouden. De sportwereld kan nu eens iets terug doen en dan krijgt Sneijder alsnog een prijs.
Jurriaan van Wessem
